"to be Architect...? "

ทำไมถึงอยากเป็น "สถาปนิก" เริ่มแรกช่วงที่ต้องสอบเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย เป็นช่วงที่ต้องคิดและค้นหาความต้องการของตัวเองจริงๆ มันเป็นการเริ่มต้นสิ่งที่เราต้องจิงจังกับชีวิต และก็ยังสับสนว่าตัวเองนั้นต้องการอะไร อะไรจะเหมาะกับเรา ทำแล้วเรามีความสุข ตอนนั้นเครียดมาก ปรึกษาแม่ แม่บอกให้เรียนบัญชีเพราะจบมามีงานรองรับสบายๆ แต่คิดๆดู "นี่มันชีวิตเรานะ" เราต้องรู้ว่าชีวิตเราต้องการอะไร เพราะเราเองต่างหากที่เป็นคนใช้มัน เลยลองทบทวนสิ่งที่ตนเองชอบ เป็นคนชอบวาดรูป ชอบงานด้านศิลปะ แต่อาจจะไม่ได้แตกต่างจากคนอื่นทั่วๆไป ส่วนใหญ่ก็ชอบงานศิลปะทั้งนั้น เพราะสามารถช่วยแต่งแต้มชีวิตเราให้สดชื่นขึ้นได้ แต่สำหรับข้าพเจ้ามันอาจเป็นสิ่งเดียวที่ข้าพเจ้าทำได้และคิดออกในขณะนั้น เลยเลือกที่จะเรียนด้านนี้

พอได้เข้ามาเรียนแล้วแรกๆนั้นก้อรู้สึกว่าสนุกกับการเรียนในช่วงปีหนึ่ง ได้ทำอะไรหลายๆอย่าง ไปในที่ไม่เคยไป ได้เริ่มสิ่งใหม่ๆ เพื่อนใหม่ สถานที่ใหม่ การปรับตัวให้เข้ากับสังคมใหม่ ตอนแรกก็ไม่รู้จะทำไง จะทำตัวอย่างไง เพราะเป็นคนขี้อาย พูดน้อยและพูดไม่รู้เรื่อง(อันนี้รู้ตัวเองดี) กลัวว่าจะเข้ากับเพื่อนไม่ได้ แต่มันก็ผ่านช่วงนั้นมาได้ด้วยดี พอการเรียนในชั้นที่สูงขึ้นเรื่อยๆ ทำให้รู้ว่าสิ่งที่ได้รับในปีหนึ่งนั้นมันชั่ววูบจริงๆ จากความสนุกก็เริ่มการเป็นการทำงานที่เหนื่อย กับงานที่ต้องทำ ความรับผิดชอบที่ต้องมี มันเหนื่อยจริงๆ ต้องควบคุมตัวเองไม่ให้หลุด มีท้อหลายหนแต่ก็คิดว่าเราเลือกทางเดินเราเองนี่ ก็ต้องเดินไปให้สุดทาง เพื่อแม่ ตอนนี้ก็พยายามทำให้ดีที่สุด "ต้องพยายาม"

ความคิดในตอนนี้หลังจากเรียนคณะนี้มาได้เกือบ 5 ปี ก็คิดว่าอาชีพนี้มันหนัก และเหนื่อย แล้วรายได้ก็ไม่ได้มากมายอย่างที่ใครๆคิดเลย การทำงานจริงมันต้องเครียดกว่าการเรียนแน่นอน แต่คิดไว้แล้วว่าจบไปอาชีพนี้อาจไม่ใช่อาชีพหลัก เพราะตอนนี้รู้แล้วว่าสิ่งที่ต้องการคืออะไร หลังจากเรียนคณะนี้มา 5 ปี แต่ยังไงก็เป็นสิ่งที่ชอบ ยังชอบอาชีพนี้อยู่ แต่เพียงมีสิ่งอื่นที่ชอบมากกว่าเท่านั้น แต่ก็ต้องทำตรงนี้ก่อน และจะพยายามทำให้ดีที่สุด